سرگرد کیهان خوش می درخشد
تاریخ انتشار: ۹ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۲۵۳۰۲۳
طبق آمارهای منتشر شده سریال‌های پلیسی و جنایی معمولا جایگاه خوبی بین مردم دارند و مردم از تماشای آن لذت می‌برند. کشور ما هم طبیعتا استثنا نیست و مخاطبان این ژانر زیاد هستند. یکی از نمونه‌های موفق این ژانر، سریال نوار زرد بود که حالا فصل دوم آن روی آنتن شبکه دوم سیما رفته است و مخاطبان استقبال خوبی از آن داشته اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نوار زرد
مهر ماه سال ۱۳۹۶ بود که سریال نوار زرد به کارگردانی پوریا آذربایجانی و با بازی امیر آقایی در نقش سرگرد کیهان در ۲۵ قسمت روی آنتن شبکه دو سیما رفت. نوار زرد داستان یک سرگرد آگاهی به نام کاوه کیهان را روایت کرد که گره پرونده‌های جنایی را باز می‌کند و در این میان به پرونده ای برمی‌خورد که کشف واقعیت پای زندگی شخصی اش را به میان می‌کشد. این واقعیت به سال‌ها پیش زمانی که در بم خدمت می‌کرد، برمی‌گردد. سریالی که موفق هم بود و مردم استقبال خوبی به آن نشان دادند. بهاره کیان افشار، مرحوم سیروس گرجستانی، شهین تسلیمی، کمند امیرسلیمانی و ... از دیگر بازیگران فصل اول این سریال بودند. ۱۸ دی ماه امسال فصل دوم نوار زرد شروع به پخش شد و بانیپال شومون، بازیگر نقش سرگرد کاوه کیهان شد. نوار زرد ۲ به کارگردانی سروش محمدزاده، نویسندگی کریم لک‌زاده و تهیه‌کنندگی محمدرضا شفیعی هم اکنون در حال پخش است و آمار نشان از استقبال بالای مخاطب می‌دهد. در همین باره امیر آقایی نیز در صفحه رسمی خود اعلام کرد که به دلیل تداخل قرارداد و تعهد به پروژه‌ای دیگر از حضور در این سریال بازمانده است. او نوشت: «برای همکارانم در تهیه این سریال بهترین‌ها را آرزو میکنم، سپاس میگویم بانیپال شومون عزیز را برای لطف و پذیرش مسئولیت نقش. روحِ سیروس گرجستانی عزیزم قرین رحمت و نور باشد که جایش بسیار خالیست. یقین دارم از دیدن سری جدید سریال، لذت خواهیم برد.»
نوار زرد۲
نوار زرد ۲ با خودکشی یک زندانی شروع شد. سرگرد کیهان با همکاری دستیارش(حسام محمودی) مشغول این پرونده شدند و به تدریج پای پرونده‌های دیگری هم به این سریال باز شد. یکی از نکات مثبت این سریال بازی درخشان بانیپال شومون است. شومون در نقش سرگرد کاوه کیهان بدون هیچ ادایی سرگرد آگاهی است و شمایل شماتیک دیگر افرادی که اغلب در این ژانر با آنها مواجه هستیم و احتمالا آنها را دوست نداریم را ندارد. تسلط او به دوربین یکی از محوری ترین نکات این سریال است. بازی روان او به گونه‌ای که گویا هیچ دوربینی حرکات او را ضبط نمی کند، باعث می‌شود مخاطب کاوه کیهان را باور کرده با او همذات پنداری کند. شومون به دوربین مسلط است، بازی آگاهانه‌ای دارد و قرار نیست با پلیسی مواجه شویم که خودش نیست! او دقیقا خودش است، حرکت اضافه ندارد و در تبدیل شدن به یک سرگرد آگاهی بسیار مسلط عمل کرده است. این تسلط باعث می‌شود ضعف‌های دیگر سریال هم تا حدودی پوشانده شود.
یک بازیگر درخشان
اگر اهل تئاتر باشید و آن را بخش مهمی از زندگی خود بدانید، حتما فعالیت‌های درخشانی از بانیپال شومون را به خاطر دارید. شومون برای اولین نمایشش لوح تقدیر ویژه از جشن بازیگر دریافت کرد و سال ۹۸ نامزد بهترین بازیگر نقش اول مرد برای «وقتی خروس غلط می‌خواند» از جشنواره تئاتر فجر شد. اما درخشش او تئاتر «فرانکنشتاین» به حدی بود که خیلی از کارشناسان اعتقاد داشتند بانیپال بهترین بازیگر این نمایش است. از سوی دیگر او در نقش‌های دیگر هم درخشید. بازی او فیلم‌های سینمایی «خجالت نکش»، «تنگه ابوقریب»، «تختی»، سریال‌هایی مانند شهرزاد و کرگدن و ... موفقیت آمیز بود و حالا او عهده‌دار یک نقش محوری است. نقشی در تلویزیون که به خوبی از عهده آن برآمده است و بازی مسلط او یکی از نقاط قوت سریال محسوب می‌شود. او به تازگی به جمع بازیگران سریال «خاتون» هم اضافه شده است.
گروه تولید
آخرین سریالی که از سروش محمدزاده در خاطر داریم، سریال «هم‌بازی» است که از شبکه دوم سیما پخش شد. حسین مهری، دیبا زاهدی، کامران تفتی و ... از بازیگران این سریال بودند. محمدزاده در این فیلم داستان و فضای متفاوتی را نسبت به اعدام و تلاش برای اجرایی شدن حکم قصاص در یک خانواده را به تصویر کشید. او بعد از «چهارشنبه» فعالیت در سینما را به عنوان کارگردان کنار گذاشت و دست به تولید سریال برای تلویزیون و شبکه نمایش خانگی زد. از جمله تولیدات وی در این حوزه می‌توان به سریال «سیاوش» اشاره کرد که توانسته است مخاطبان بسیاری را به سمت خود جذب کند. از سوی دیگر نوار زرد نوشته کریم لک زاده است. او که اخیرا با سریال شاهرگ در صدا و سیما مخاطبان بسیاری گرفت، حالا نوار زرد۲ را هم به کارنامه کاری‌اش اصافه کرده است. محمدرضا شفیعی از تهیه کنندگان نام آشنای تلویزیون است و سریال‌های پرمخاطبی را در کارنامه کاری‌اش دارد و از پوریا پورسرخ، مهشید جوادیف محمود پاک نیت، پوراندخت مهیمن و ... از دیگر بازیگران این سریال هستند که این شب‌ها گل سرسبد تلویزیون است.
در مجموع مثبت
نگاهی به زوایای کلی نوار زرد ۲ تا پیش از پایان سریال، حاکی از استقبال بالای مخاطب، نگاه مثبت کارشناسان و حتی مخاطبان فضای مجازی است. هرچند نمی‌توان منکر برخی ضعف‌های سریال در بخش کارگردانی و بازی سرد برخی بازیگران شد، اما تا اینجای کار برگ برنده در دستان محمدزاده است. سریال خوب این روزهای تلویزیون که مردم طرفدار آن هستند، بازیگر نقش اصلی‌اش می‌درخشد و این روزها جزو سریال‌های پرمخاطب تلقی می‌شود. سریالی که البته در ژانر خود، نمونه‌های موفق کمی دارد و این مساله باعث بیشتر دیده شدن نوار زرد۲ هم می‌شود. ضعفی که متاسفانه کارگردان‌های ما در این ژانر در انتخاب نقش و بازی گرفتن از بازیگران اصلی داشته‌اند، ولی محمدزاده به خوبی از پس آن برآمده است و شومون با تسلط آن را اجرا کرده است.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: بانیپال شومون سریال نوار زرد 2 بانیپال شومون بازیگر نقش کاوه کیهان نقش سرگرد نوار زرد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۲۵۳۰۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرف‌های جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد
اعتماد نوشت: بهنام تشکر به‌تازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.
گفت‌وگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.
دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟
من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سری‌های جدیدتری از مافیا تولید شد، نقش‌های بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.
گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟
گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخش‌تر است.
نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟
محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار می‌گیرد، مخاطب همراهش است. فکر میکنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش می‌برد و مراعات بازیکن‌ها را می‌کرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟
من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوت‌های مشخصی دارند. محدودیت‌های صدا و سیما، فیلمنامه‌هایی که تثبیت می‌کند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرم‌ها راحت‌تر است و به این واسطه، کارگردان‌ها، نویسنده‌ها به تبع آن بازیگران دست‌شان در کار بازتر است. این‌ها مواردی است که همه می‌دانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.
به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاری‌اش را به نقش‌آفرینی در سریال‌های تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلی‌ها، نگران حال این روزهای تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور می‌تواند به وضعیت سابقش برگردد؟
تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عده‌ای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیز‌هایی گذاشته‌اند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب می‌دانند که بخش زیادی از مخاطب‌شان را از دست داده‌اند و به نظر می‌رسد که با این شیوه‌ای که پیش می‌روند، خیلی هم برای‌شان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاری‌شان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریال‌های پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریال‌های خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر میکنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.
به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهره‌های دهه‌های قبل چقدر در تلویزیون احساس می‌شود؟
به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریال‌ها یا برنامه‌ها کار می‌کردند، جای خالی برنامه‌های‌شان احساس می‌شود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیم‌گیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیات‌شان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید میکنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژه‌ای نمی‌خواهد. به هر حال آن برنامه‌ها و سریال‌های خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شده‌اند.
ترجیح‌تان کار در فضای کمدی است یا جدی؟
در حال حاضر به فضای کمدی نمی‌توانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه می‌دانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.
جاده کندوان یک طرفه شد