نقشم در سریال «نوار زرد» دو وجه داشت
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۱۵۲۶۸۵
رضا توکلی درباره نحوه حضورش در فصل دوم سریال «نوار زرد» و تجربه همکاریاش با این پروژه گفت.
به گزارش قدس آنلاین، رضا توکلی بازیگر سینما و تلویزیون درباره حضورش در فصل دوم سریال «نوار زرد» به کارگردانی سروش محمد زاده و تهیه کنندگی محمدرضا شفیعی که این روزها از شبکه دو سیما پخش میشود، اظهار کرد: در این دو سال بعد از شیوع ویروس کرونا کمتر در آثار نمایشی حضور پیدا می کردم، حتی گاهی مواقع پیشنهادات خوبی داشتم اما به دلیل شرایط موجود چاره ای جز رد کردن آنها نبود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او ادامه داد: البته در آن ایام تجربه ای جدید را پشت سر گذاشتم و آن هم اینکه در آموزشگاههایی مشغول تدریس بازیگری شدم تا بتوانم تجربیات خود را به جوانان علاقهمند به این حوزه منتقل کنم. درباره حضورم در سریال «نوار زرد» هم باید بگویم در مشهد بودم که تماس گرفتند و برای حضور در این کار از من دعوت کردند.
بازیگر سریال «دادستان» خاطرنشان کرد: جالب است بدانید که در ابتدا حضور در «نوار زرد» را نپذیرفتم اما با اصرار دوستان قرار شد به محض اینکه از مشهد به تهران آمدم با آنها گفتگویی داشته باشم.
بازیگر سریال «سفر سبز» اضافه کرد: سروش محمدزاده کارگردان «نوار زرد» فردی بسیار مطلع و آگاه به کارش است و من به محمدرضا شفیعی بابت داشتن چنین کارگردانی تبریک میگویم.
بازیگر «نوار زرد» با بیان اینکه نقش او در این سریال دو وجهی بود، بیان کرد: سروش محمدزاده کارگردان مجموعه به من گفت که این نقش دارای دو وجه است و به همین دلیل ایفای چنین نقشی سخت است و از عهده هر کسی بر نمی آید. او به من لطف داشت و من اکنون می فهمم تا چه اندازه سخنش درست بود، چون از اظهارنظر مخاطبان مشخص است که کارم در این سریال از کیفیت لازم برخوردار بوده است، البته دوست ندارم این حرفم به معنای تعریف از خود تعبیر شود، زیرا در عرصه بازیگری هر اندازه جلوتر برویم، باز هم متوجه میشویم نکات بسیاری برای یادگیری وجود دارد.
بازیگر سریال «احضار» درباره تجربه حضور در سریال «نوار زرد» تشریح کرد: عوامل این سریال از کارگردان گرفته تا بازیگران و تهیهکننده یک گروه حرفهای بودند و در همین راستا جا دارد از تهیهکنندگی آقای محمدرضا شفیعی به نیکی یاد کنم. من مدت ها بود که دوست داشتم باز هم با او همکاری داشته باشم زیرا به شدت به کارش واقف و آگاه است.
او در پاسخ به اینکه رمز موفقیت سریال های پلیسی چیست، تصریح کرد: به نظرم در این ژانر باید استانداردهای خود را بالا ببریم زیرا اگر بخواهیم به کلیشه های گذشته اکتفا کنیم، درواقع نتوانسته ایم در جذب تماشاگر موفق باشیم. یکی دیگر از شروط موفقیت سریال های پلیسی استفاده از تکنولوژیهای روز فیلمسازی است که در کارهای اینچنینی به شدت مورد نیاز است. در سریال «نوار زرد» خوشبختانه این اتفاق رخ داد به طور مثال حرکت دوربین در این سریال از جمله کارهای فاخر تلویزیون است.
توکلی در پایان با بیان اینکه انتخاب بانیپال شومن در این سریال بسیار بهجا و درست بوده است، گفت: به سروش محمدزاده برای انتخاب این بازیگر تبریک میگویم. این بازیگر هم به لحاظ فیزیک بدنی و هم به لحاظ نگاه، دارای شرایط لازم برای ایفای این نقش بود. نگاه نافذ او به شدت با نقش همراه است و توانست به خوبی نقش یک پلیس ایرانی را بازی کند. درباره شومون این نکته را هم اضافه کنم که او به اندازه و به جا بازی میکند؛ امتیازی که در هر بازیگری وجود ندارد.
انتهای خبر/
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: رضا توکلی سریال نوار زرد نوار زرد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۵۲۶۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرفهای جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد
اعتماد نوشت: بهنام تشکر بهتازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش میشود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.
گفتوگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.
دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟
من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سریهای جدیدتری از مافیا تولید شد، نقشهای بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.
گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟
گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخشتر است.
نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟
محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار میگیرد، مخاطب همراهش است. فکر میکنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش میبرد و مراعات بازیکنها را میکرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟
من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوتهای مشخصی دارند. محدودیتهای صدا و سیما، فیلمنامههایی که تثبیت میکند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرمها راحتتر است و به این واسطه، کارگردانها، نویسندهها به تبع آن بازیگران دستشان در کار بازتر است. اینها مواردی است که همه میدانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.
به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاریاش را به نقشآفرینی در سریالهای تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلیها، نگران حال این روزهای تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور میتواند به وضعیت سابقش برگردد؟
تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عدهای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیزهایی گذاشتهاند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب میدانند که بخش زیادی از مخاطبشان را از دست دادهاند و به نظر میرسد که با این شیوهای که پیش میروند، خیلی هم برایشان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاریشان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریالهای پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریالهای خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر میکنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.
به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهرههای دهههای قبل چقدر در تلویزیون احساس میشود؟
به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریالها یا برنامهها کار میکردند، جای خالی برنامههایشان احساس میشود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیمگیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیاتشان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید میکنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژهای نمیخواهد. به هر حال آن برنامهها و سریالهای خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شدهاند.
ترجیحتان کار در فضای کمدی است یا جدی؟
در حال حاضر به فضای کمدی نمیتوانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه میدانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.